Eerste weekje in Vietnam
Door: Steef en Mal
Blijf op de hoogte en volg Stefan & Malou
08 Februari 2014 | Vietnam, Hanoi
Heee allemaal,
1 januari was dan echt de dag dat we vertrokken naar het verre Oosten! Na op Schiphol uitgezwaaid te zijn door familie en vrienden hadden we een korte vlucht naar Frankfurt, van waar we verder zouden vliegen naar Ho Chi Minh City (HCMC). Met een uur vertraging kwamen we in HCMC aan en hadden dus nog maar een uur om over te stappen voor onze vlucht naar Hanoi. Gelukkig zou onze bagage meteen doorgestuurd worden.We gingen snel naar de transitbalie, want in Amsterdam was ons verteld dat we hier onze nieuwe boarding pass moesten halen. We kregen hier echter alleen een prachtige roze 'transit'-sticker op de borst geplakt en naar de paspoortcontrole doorverwezen. Hier lieten ze ons niet door omdat we eerst ons visum op moesten halen, terwijl op onze papieren stond dat dit in Hanoi moest. Dus dan maar ons visum ophalen, met de hoop dat onze mooie sticker ons voorrang zou geven. Dit was helaas niet het geval.. Malou was ondertussen al aan het stressen, terwijl het volgens Stefan allemaal wel goed zou komen. Na tijdje kwam er een mannetje op ons af, wees op onze sticker en zei: 'Hanoi? Bagage 2'. Wij vonden dit vreemd, want onze bagage zou toch worden doorgestuurd? Maar toen het mannetje naar andere transit-sticker mensen liep hadden we de hoop dat het vliegtuig op ons zou wachten. Na een uur werden onze namen eindelijk omgeroepen om ons visum te komen halen. Na de paspoortcontrole stond hetzelfde mannetje weer naar bagageband 2 te wijzen. Wij gingen toch maar even kijken, en verrek..daar stond onze bagage! Bij de bagageband stond iemand die riep: ' Hanoi? Five minutes!'. We holden als bezetenen naar de domestic terminal om onze bagage in te checken. Eenmaal daar kwamen nog drie andere hijgende reizigers aan. Wij gaven snel allemaal onze paspoorten, deze werden aangenomen door een mevrouw die vervolgens 20 minuten wegbleef. Vijf anderen voegden zich vervolgens nog bij ons. Na 20 minuten werd ons verteld dat we de vlucht wonder boven wonder NIET hadden gehaald. Onze vlucht zou worden omgeboekt en vier uur later vertrekken. We vertrokken daarna met z'n vijfen naar een restaurant waar we een gratis maaltijd zouden krijgen. Hier was een speciaal menu voor 'delayed flights'. Het zal dus wel vaker gebeuren. We leerden nu wel een Brit uit China en een Duits koppel kennen. Na de vlucht namen we samen met de Brit een busje, die op een verbazingwekkende manier heel efficient steeds voller werd gepropt. We hadden allemaal geen idee waar we gedropt zouden worden. Nadat we waren afgezet, namen we afscheid van de Brit en zijn we op zoek gegaan naar een hostel. Het hostel dat we op het oog hadden zat vol, maar zoals Malou al voorspelde, had ze nog wel een adresje bij haar broer. Hierna hebben we snel wat gegeten en zijn daarna in coma beland. De volgende ochtend zijn we teruggelopen naar het hostel dat werd gerund door een vrouw genaamd Perfume, die heel gastvrij was. Iedereen kon er gratis maaltijden of wat biertjes krijgen en op het moment dat er een verkoper langskwam met fruit of andere lekkernijen werden die meteen voor je gehaald.
We hebben 2 dagen in Hanoi doorgebracht en vonden de stad niet heel boeiend. Er waren wel wat mooie tempels en het communisme straalde er van af. Zo was er het mausoleum en huis van Ho Chi Minh, de nationale held. Hoogtepunten waren hier de telefoon, helm en garage die waren gebruikt door Ho Chi Minh himself. Dit alles onder begeleiding van prachtige communistische marcheermuziek. We moesten wel even wennen aan het chaotische verkeer, maar de beste tactiek bleek gewoon maar stoicijns langzaam oversteken en hopen dat de scooters je zouden vermijden.
Na 2 dagen vertrokken we uit Hanoi voor een 3daagse boottour in Halong bay. 's Ochtends heeft het pick-up busje een kwartier op ons moeten wachten omdat we van Perfume toch echt eerst ons ontbijt op moesten hebben. Na 4 uur kwamen we aan op onze boot, waarop we de eerste avond zouden overnachten. Halong bay gaf prachtige vergezichten van honderden kalkstenen rotsformaties. De eerste dag bezochten we een grot en gingen we kayaken. Terwijl we de tweede dag naar een Pearl Farm gingen, waar Stefan enorm werd aangespoord om een trouwring voor zijn vriendin te kopen. Daarna werden we afgezet op een strand met bungalows voor onze tweede overnachting. 's Middags zijn we op een ander eiland gaan fietsen naar een village waar we vervolgens gingen hiken. Zo goed voorbereid als maar kon (we hadden onze slippers nog aan), liepen we door de jungle en moesten we een bijna verticale klim maken over rotsen van 200 meter hoog. Het jammere was dat we gedurende de drie dagen geen zon hebben gezien, dit werd gecompenseerd door de gezellige groep waar we samen mee drankjes hebben gedaan en 's nachts een uur lang inktvissen hebben proberen te vangen.
De derde dag kwamen we 's middags weer terug in Hanoi, waar het opeens veel drukker was aangezien 2miljoen mensen waren teruggekomen na een week nieuwjaar te hebben gevierd op het platteland. Dezelfde avond namen we nog een 12 uur durende nachttrein naar Hue, waar we nu een dag hebben rondgelopen door de oude keizerlijke stad. Hier zijn we weer iemand tegen gekomen die we hadden ontmoet in Ha Long Bay en waar we nu een wijntje bij gaan drinken!
Dus trouwe volgers, tot de volgende keer maar weer!
(Foto's komen zo snel mogelijk!)
1 januari was dan echt de dag dat we vertrokken naar het verre Oosten! Na op Schiphol uitgezwaaid te zijn door familie en vrienden hadden we een korte vlucht naar Frankfurt, van waar we verder zouden vliegen naar Ho Chi Minh City (HCMC). Met een uur vertraging kwamen we in HCMC aan en hadden dus nog maar een uur om over te stappen voor onze vlucht naar Hanoi. Gelukkig zou onze bagage meteen doorgestuurd worden.We gingen snel naar de transitbalie, want in Amsterdam was ons verteld dat we hier onze nieuwe boarding pass moesten halen. We kregen hier echter alleen een prachtige roze 'transit'-sticker op de borst geplakt en naar de paspoortcontrole doorverwezen. Hier lieten ze ons niet door omdat we eerst ons visum op moesten halen, terwijl op onze papieren stond dat dit in Hanoi moest. Dus dan maar ons visum ophalen, met de hoop dat onze mooie sticker ons voorrang zou geven. Dit was helaas niet het geval.. Malou was ondertussen al aan het stressen, terwijl het volgens Stefan allemaal wel goed zou komen. Na tijdje kwam er een mannetje op ons af, wees op onze sticker en zei: 'Hanoi? Bagage 2'. Wij vonden dit vreemd, want onze bagage zou toch worden doorgestuurd? Maar toen het mannetje naar andere transit-sticker mensen liep hadden we de hoop dat het vliegtuig op ons zou wachten. Na een uur werden onze namen eindelijk omgeroepen om ons visum te komen halen. Na de paspoortcontrole stond hetzelfde mannetje weer naar bagageband 2 te wijzen. Wij gingen toch maar even kijken, en verrek..daar stond onze bagage! Bij de bagageband stond iemand die riep: ' Hanoi? Five minutes!'. We holden als bezetenen naar de domestic terminal om onze bagage in te checken. Eenmaal daar kwamen nog drie andere hijgende reizigers aan. Wij gaven snel allemaal onze paspoorten, deze werden aangenomen door een mevrouw die vervolgens 20 minuten wegbleef. Vijf anderen voegden zich vervolgens nog bij ons. Na 20 minuten werd ons verteld dat we de vlucht wonder boven wonder NIET hadden gehaald. Onze vlucht zou worden omgeboekt en vier uur later vertrekken. We vertrokken daarna met z'n vijfen naar een restaurant waar we een gratis maaltijd zouden krijgen. Hier was een speciaal menu voor 'delayed flights'. Het zal dus wel vaker gebeuren. We leerden nu wel een Brit uit China en een Duits koppel kennen. Na de vlucht namen we samen met de Brit een busje, die op een verbazingwekkende manier heel efficient steeds voller werd gepropt. We hadden allemaal geen idee waar we gedropt zouden worden. Nadat we waren afgezet, namen we afscheid van de Brit en zijn we op zoek gegaan naar een hostel. Het hostel dat we op het oog hadden zat vol, maar zoals Malou al voorspelde, had ze nog wel een adresje bij haar broer. Hierna hebben we snel wat gegeten en zijn daarna in coma beland. De volgende ochtend zijn we teruggelopen naar het hostel dat werd gerund door een vrouw genaamd Perfume, die heel gastvrij was. Iedereen kon er gratis maaltijden of wat biertjes krijgen en op het moment dat er een verkoper langskwam met fruit of andere lekkernijen werden die meteen voor je gehaald.
We hebben 2 dagen in Hanoi doorgebracht en vonden de stad niet heel boeiend. Er waren wel wat mooie tempels en het communisme straalde er van af. Zo was er het mausoleum en huis van Ho Chi Minh, de nationale held. Hoogtepunten waren hier de telefoon, helm en garage die waren gebruikt door Ho Chi Minh himself. Dit alles onder begeleiding van prachtige communistische marcheermuziek. We moesten wel even wennen aan het chaotische verkeer, maar de beste tactiek bleek gewoon maar stoicijns langzaam oversteken en hopen dat de scooters je zouden vermijden.
Na 2 dagen vertrokken we uit Hanoi voor een 3daagse boottour in Halong bay. 's Ochtends heeft het pick-up busje een kwartier op ons moeten wachten omdat we van Perfume toch echt eerst ons ontbijt op moesten hebben. Na 4 uur kwamen we aan op onze boot, waarop we de eerste avond zouden overnachten. Halong bay gaf prachtige vergezichten van honderden kalkstenen rotsformaties. De eerste dag bezochten we een grot en gingen we kayaken. Terwijl we de tweede dag naar een Pearl Farm gingen, waar Stefan enorm werd aangespoord om een trouwring voor zijn vriendin te kopen. Daarna werden we afgezet op een strand met bungalows voor onze tweede overnachting. 's Middags zijn we op een ander eiland gaan fietsen naar een village waar we vervolgens gingen hiken. Zo goed voorbereid als maar kon (we hadden onze slippers nog aan), liepen we door de jungle en moesten we een bijna verticale klim maken over rotsen van 200 meter hoog. Het jammere was dat we gedurende de drie dagen geen zon hebben gezien, dit werd gecompenseerd door de gezellige groep waar we samen mee drankjes hebben gedaan en 's nachts een uur lang inktvissen hebben proberen te vangen.
De derde dag kwamen we 's middags weer terug in Hanoi, waar het opeens veel drukker was aangezien 2miljoen mensen waren teruggekomen na een week nieuwjaar te hebben gevierd op het platteland. Dezelfde avond namen we nog een 12 uur durende nachttrein naar Hue, waar we nu een dag hebben rondgelopen door de oude keizerlijke stad. Hier zijn we weer iemand tegen gekomen die we hadden ontmoet in Ha Long Bay en waar we nu een wijntje bij gaan drinken!
Dus trouwe volgers, tot de volgende keer maar weer!
(Foto's komen zo snel mogelijk!)
-
08 Februari 2014 - 16:16
Eugenie:
Mooi verhaal , wat een schat hè die Perfume. En was het vissen op inktvis succesvol?? Weten ze daar vast lekkere recepten voor. Hoe is het mogelijk dat je het weer treft om in een stad te komen, wanneer er een feestdag is en dus alles dicht is;)
XXX Pa en Ma -
09 Februari 2014 - 11:14
Ank:
Hee skatties,
Wat een geweldig en uitgebreid eerste verslag! Wat hebben jullie al veel ondernomen deze eerste week ( of toch al een maand onderweg.......1 januari?). Goed om te lezen dat na de eerste hectiek jullie goed op je pootjes zijn beland in Hanoi en inmiddels die stad alweer verlaten hebben voor een volgende reisstop. Fijn om te lezen hoe gemakkelijk jullie alles lijkt af te gaan, maar had eigenlijk ook niet anders van jullie verwacht. Ik zie uit naar het verslag van jullie volgende ervaringen in Vietnam. Heel veel plezier! XO Ank -
10 Februari 2014 - 13:11
Riek Van Meijl:
Hallo Malou en Stefan ,
Leuk om te horen dat jullie eerste week goed is verlopen.
Met plezier lees ik graag jullie reisverslag.
Ik heb er wel een beetje spijt van dat ik dat vroeger ook niet gedaan heb.
Heel leerzaam en spannend allemaal.
Groetjes en een dikke knuffel Jan en Riek. -
10 Februari 2014 - 19:49
Yvonne:
Hi Stefan en Malou, dat was dus een erg spannend begin van jullie trip, de ultieme stresstest. Maar jullie zijn geslaagd, want ik lees dat jullie veel ondernemen en genieten van allerlei nieuwe mensen en culturen in een heel bijzonder land . Fijn jullie zo te mogen volgen. Veel reisplezier met nog veel meer bijzondere ervaringen gewenst. Tot gauw. Xxxx van mij. -
19 Februari 2014 - 11:59
Joyce:
Hoi Stefan en Malou!
Ik heb er een lekker kopje koffie en koekje bijgepakt om jullie spannende reisverhaal te lezen. Wat een avontuur al gelijk aan het begin! En dat is juist het leuke, niet? Ik zie uit naar jullie volgende verslag! Lieve groet van mij en natuurlijk Johan en Joshua.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
