Jungle, megasteden en strand

Jawel, we zijn de volgende dag weer tot leven gekomen! Aangezien we al best lang in Bangkok waren geweest en alles eigenlijk al hadden gezien, besloten we nog maar een keer naar de film te gaan. Natuurlijk moesten we van te voren weer op staan voor het volkslied en de koning. In de tuktuk terug richting het centrum hebben we wat glimpsen opgevangen van de demonstraties. 's Avonds hadden we de nachttrein naar Chumphon, vanwaar de boot naar Koh Tao hadden, een klein eiland dat bekend staat om z'n mooie stranden en snorkelplekken. Na onze aankomst zijn we op een van de mooie stranden gaan liggen en hebben we heerlijk een dag helemaal niks gedaan. De volgende dag vertrokken we rond het middaguur met de boot bar Koh Phangan, waar die avond de bekende Full Moon Party zou zijn. Na eerst ons resort te hebben opgebeld, omdat Malou alle ramen van de bungalow had laten openstaan, hebben we wat op terrasjes gezeten en over het strand gelopen. Vlak voordat het feest begon hebben we ons laten versieren met blacklight paint. Het feest vond plaats op het strand, waar vele barren muziek en vuurshows hadden. Met onze buckets vol met drank huppelden we langs alle verschillende strandtenten waar we op een gegeven moment een groep rare Nieuw-Zeelanders ontmoette. Hier een tijd mee gefeest, totdat we wel weer genoeg van ze hadden. Rond half 6 's ochtends hebben we een schitterende sunrise gezien waarna we rond 7 uur naar de boot vertrokken die pas om half 9 vertrok. Om half 11 kwamen we weer aan bij onze bungalow, waar we een paar uurtjes ons bed zijn ingekropen. Na drie uurtjes slaap werden we ons bed uitgebrand en hebben we de rest van de dag vertoefd aan het zwembad. De volgende ochtend was het tijd om voor het eerst echt het eiland te gaan verkennen. We hebben een scooter gehuurd en de avontuurlijke wegen getrotseerd. In de eerste baai kon je al meteen heel goed snorkelen. We hebben dan ook beide een haai gespot! Hierna een half uurtje gelopen naar een tweede strand dat we vrijwel voor ons zelf hadden. Hier weer gesnorkeld en op een enorme schommel tussen de palmbomen gezwaaid. Het plan was om daarna naar nog een baai te gaan voor de sunset, maar na vier keer de verkeerde weg in te zijn geslagen, hadden we geen idee meer hoe we we dan moesten komen en besloten we maar terug te gaan. De volgende dag zijn we allereerst, via een vrijwel onbegaanbaar pad, naar een uitzichtpunt geklauterd. Hier had je een mooi uitzicht over het hele eiland. Daarna kwamen we bij een mooi strandje waarbij je met één stap al tegen het koraal aanliep. Het volgende strand had ook net iets te laag water en de snorkeltrip van Stefan leverde hem dan ook meerdere krassen en schaafwonden op. Het laatste strand van de dag had gelukkig wel weer hoog water en kon je veel vissen spotten, waaronder regenboogvissen en vissen die je aanvielen. Onze laatste volle dag gingen we eerst naar een baai vol rotsen waar meer mooi koraal te zien was. De tweede helft van de dag zijn we naar een klein eilandje in de buurt gevaren. Hier zijn we eerst weer naar een uitzichtpunt gelopen. Vanaf hier kon je goed zien dat het eigenlijk uit drie eilandjes bestond die verbonden waren door zandbanken. Verder hadden ze hier de beste snorkelplek met een goede mix van vissen en koraal. De dag erop kwamen na twee boten en twee bussen te hebben genomen aan bij Khao Sok national park.

De eerste dag in Khao Sok besloten we zelf een route te lopen langs verschilende watervallen. In het begin leek het een makkelijke wandeling te worden, maar al snel liepen we op een smal paadje langs afgronden en midden door de jungle. Daarbij waren de paden heel glibberig en moesten we ons meerdere keren optrekken aan takken en stenen. Dit leidde tot een bijna doodervaring van Malou, die uitgleed en bijna de afgrond in verdween. Gelukkig kon ze zich nog net vasthouden aan een wortel en kon Stefan haar weer naar boven trekken. Terwijl Malou de opgelopen schade aan het analyseren was, kwam Stefan er achter dat hij een bloedzuiger op zich had. Hierna moesten we dan ook constant de bloedzuigers van ons af trekken, waardoor onze schoenen uiteindelijk rood kleurden van het bloed. De eerste zes watervallen waren niet echt indrukwekkend, het waren meer wat stroomversnellingen. De laatste zou heel mooi zijn, dus we besloten die extra kilometer ook nog maar af te leggen. De kilometer bleek echter geen kilometer te zijn, maar eerder twee of drie. Op de terugweg hadden we het wel een beetje gehad met het klauteren. Gelukkig op de terugweg nog wel een grote monitor lizard gespot! Na 7 uur kwamen we weer terug bij het beginpunt, waarin we maar 14 kilometer hebben afgelegd. Dit stond wel al aangegeven, maar dit leek ons in het begin nogal sterk.
De dag erop hadden we een tour geboekt. We zijn naar een heel groot meer gegaan met heel veel limestone rotsen. Het deed ons een beetje denken aan Ha Long Bay in Vietnam, maar hier was alles nog groener. Na een bootrit kwamen we aan bij wat drijvende huisjes waar we hebben geluncht. Vervolgens zijn we de jungle ingetrokken richting een grot. We gingen de grot in gewapend met zaklamp en met slechts zwemkleding en sneakers aan. Via een klein riviertje trokken we grot in en was het flink klauteren, zwemmen en jezelf tussen stenen persen. Aan het einde van de grot werden we opgewacht door een hele horde vleermuizen. Na de wandeling zijn we weer teruggegaan naar de drijvende huisjes en hebben we nog even gezwommen, voordat we weer teruggingen met de boot.

De volgende dag gingen we verder naar Koh Phi Phi, een klein eilandje. Het hele eiland was volgebouwd met toeristische voorzieningen. Vlak voordat we 's avonds wilden gaan eten lazen we het bericht over de staatsgreep en de daarbij behorende avondklok. We dachten dat we hier niet zo heel veel van zouden merken, aangezien het een afgelegen eilandje is bekend om z'n feesten. In het restaurantje waar wij zaten, kwam de bediening erachter dat alle tv-kanalen gecensureerd waren. Er was alleen maar militair nieuws en militaire muziek op. Schijnbaar hadden de meeste mensen nog niks gelezen of gehoord over de staatsgreep, en zag je de mensen zenuwachtig worden toen ze doorkregen wat er aan de hand was. Alle restaurantjes en cafeetjes besloten dan ook maar meteen te sluiten en om half 11 waren de straten uitgestorven.
Overdag was er echter niks aan de hand en zijn we naar het uitzichtpunt van het eiland gegaan. Na een flinke klim had je een heel mooi uitzicht. De rest van de dag hebben we wat langs winkeltjes gestruind en aan het strand gelegen, wat eigenlijk veel te heet was.
De volgende dag was Malou jarig. Stefan was zo gek geweest om in het holst van de nacht een heleboel ballonnen op te blazen om deze 's ochtends de kamer in te gooien. Vervolgens vertrokken we voor onze snorkeltour. Met een bootje zijn we langs verschillende baaien en eilanden gevaren. We kwamen langs mooie witte standen, de snorkelplekken vielen een beetje tegen. Ook bezochten we een eiland vol met apen, die je eigenlijk niet mocht voeren. Een minuut na aankomst lag het strand echter al helemaal vol met lege sapppakjes en toastzakjes. Door de stromen toeristen die daar langs kwamen waren de aapjes niet meer echt wild te noemen, maar wel agressief naar de toeristen. 's Avonds hoopten we dat de avondklok opgeheven zou zijn, of op zijn minst uitgesteld zou zijn, zodat we op Malou's verjaardag nog een feestje konden vieren. Het mocht alleen niet zo zijn.

Het was weer tijd om Thailand te verlaten en verder te reizen naar Maleisie. Onze eerste bestemming hier was Georgetown. Na 's avonds te zijn aangekomen, hebben we eerst een uur rondgelopen opzoek naar een pinautomaat die onze kaart accepteerde.
Het centrum van Georgetown was maar klein en hebben we te voet in een dag verkend. Eerst zijn we naar een huis gegaan van een rijke Chinese handelaar, waar we een iets te uitgebreide rondleiding kregen. Daarna doorgelopen langs onder andere een oud Engels fort en een kerk. Vervolgens kwamen we de eerste muurschildering tegen, waar Georgetown om bekend staat. De originele schilderingen bestaan deels uit echte voorwerpen. Zo stond er bijvoorbeeld een brommer tegen de muur, waarboven dan een kindje op de muur is geschilderd. Naast deze originele schilderingen zijn er door de jaren heen heel veel nieuwe schilderingen bijgekomen. Het werd vervolgens onze missie om alle schilderingen te vinden. Tijdens onze zoektocht hebben we alle bekendste schilderingen gevonden en hebben we tegelijkertijd de hele stad gezien.
Georgetown ligt op een schiereiland, genaamd Penang. Met de bus zijn we naar Penang Hill gegaan, waar je met de steilste monorail ter wereld naar boven werd getransporteerd. Op de top van de berg hebben we wat rondgewandeld. Het uitzicht was jammer genoeg nogal mistig, anders hadden we als het goed is het hele eiland kunnen zien. Voordat we vertrokken besloten we nog een lokale specialiteit te proeven: Ais Kacang. het bleek een soort ijsschaafsel te zijn met daaromheen een heleboel verschillende rare prutjes, met onder andere bruine bonen en mais. Te smerig voor woorden. Terug in Georgetown zijn we nog naar een fotografiemuseum geweest. 's Avonds was het weer tijd om naar de film te gaan. Dit keer was het de nieuwe X-Men film.
De dag erop trokken we dieper Maleisie in, naar de Cameron Highlands, bekend om zijn theeplantages. Samen met twee Duitse jongen zijn we opzoek gegaan naar een hotel in het kleine dorpje waar we werden gedropt.
We dachten de volgende dag een simpele wandeling langs theeplantages te doen. Alleen werd ons aangeraden een bepaald junglepad te nemen die vervolgens uitkwam bij de theeplantages. Na Khao Sok dachten we dat dit een eitje zou worden. Het bleek echter nog steiler te zijn en je nu echt half bomen en wortels in moest klimmen. Na eenmaal boven op de berg aangekomen te zijn, en deze keer wel sneller te zijn dan wat ons werd verteld, dachten we dat de terugweg ook wel sneller zouden kunnen en binnen een uurtje terug te zijn. Na drie uur tussen plantages te hebben gelopen, waren we er echter nog niet. Onderaan de berg gesloten we naar een taxi aan te houden die ons naar ons dorpje zou brengen. 's Avonds hebben we een gezellige avond gehad met de twee Duitsers van de dag evoor en drie Belgische jongens. Zij vertelden ons over de GAS-wetten in Belgie; zoek ze op! De top 100 is lachwekkend en bijna ongeloofwaardig.

Zo gek als we zijn, vertrokken we weer verder naar de volgende jungle. Namelijk Taman Negara National Park, het bekendste park van Maleisie. Met een bootje door de stromende regen kwamen we aan het dorpje naast het park. 's Avonds gingen we naar een korte film over Taman Negara om te kijken wat we de volgende dag wilden gaan doen.
Het plan was uiteindelijk om naar de langste hangbrug in het oudste regenwoud ter wereld te lopen. Dit keer was het een makkelijke wandeling over houten wandelpaden, terwijl je in de file stond. De hangbrug viel en beetje tegen, hij was dan wel lang, maar hij werd elke 50 meter onderbroken door een plateau om een boom. Daarbij was het niet hoog genoeg om echt een mooi uitzicht te hebben. Ook werden we de hele tijd lastig gevallen door een kindje dat aandacht wilde ofzo en de hele tijd aan het klagen was. Na de hangbrug hebben we nog een eindje gewandeld, waarna we de jungle eigenlijk wel zat waren. 's Avonds hebben we samen gegeten met een Duitser en Nederlander, waarna we op nachtsafari gingen. Met een jeep reden we door een palmbomen bos en hebben we onder andere leopard cats, uilen en ijsvogels hebben gezien. Niet heel indrukwekkend dus. Taman Negara viel dus een beetje tegen en we besloten een dag eerder naar Kuala Lumpur te vertrekken.

Onze eerste echte dag in KL zijn we eerst naar het oude deel van de stad gelopen. Dit bestond onder andere uit een plein met daaromheen oude koloniale gebouwen. Daarna wilden we naar de nationale moskee, maar aangezien die dicht was gingen we maar naar het nationale museum. Ondanks dat het, het beste nationale museum tot nu toe was, werd er gewoon weer teveel informatie gegeven. Na terug te zijn gelopen via botanische tuinen waren we de hitte en het zweten wel zat. Er was hier namelijk een veel hogere luchtvochtigheid. 's Avonds besloten we ergens wat te gaan drinken en waren we binnen vijf minuten opgescheept met een dronken Ijslander en Brit. De Ijslander was heel vreemd, irritant en racistisch. We hadden er dan ook alle drie snel genoeg van en we besloten het dronken Britse meisje naar huis te brengen. Ze had zelf echter geen idee waar haar hotel was. Na meerdere mensen om hulp te hebben gevraagd vonden we na drie kwartier eindelijk haar hotel. Malou voelde zich de hele dag al niet echt lekker en besloot naar huis te gaan, terwijl Stefan nog even besloot rond te gaan lopen en twee jongens uit KL tegen het lijf liep, waarmee hij nog wat biertjes heeft gedronken. De tweede dag zijn we naar het moderne deel van de stad gegaan en de wereldberoemde Petronas towers gezien. Na hier wat te hebben rondgelopen gingen we naar de oudste moskee van het land, waar we gewaden konden lenen, maar dan alsnog niet echt naar binnen mochten. We besloten dus nog maar over de markt te gaan lopen, waar ze weer dezelfde meuk verkochtte en we een verkoper ontmoetten die heilig in kabouters geloofde. ' s Avonds zijn we wederom wat gedrinken en bleek het weer bij bijna alle barren ladies night te zijn. Dit hield in dat Malou de hele avond gratis cocktails kon zuipen. De laatste dag hebben we vrij weinig gedaan en zijn we alleen weer naar de film geweest. Terwijl we kaartjes kochten voor de skytrain viel het ons op dat er heel veel mensen naar beneden aan het kijken waren. Wij werden nieuwsgierig en keken dus ook maar even. Er bleek een lijk te liggen met een bloedspoor vanaf het water. Er stond wel politie omheen, maar die schermde niks af en draaide het lijk ook nog even om, zodat iedereen het gehavende gezicht kon zien. Gelukkig zagen we dit wel van een redelijke hoogte en hebben we er geen nachtmerries aan overgehouden. Een beetje onthutst naar de film gegaan, Maleficent dit keer.

's Ochtends zijn we met de bus naar Singapore vertrokken. Alles ging zoals gepland, totdat we bij de grensovergang naar Singapore aankwamen. Nadat we ons visum hadden gekregen stond de bus aan de andere kant van de grens er niet. Schijnbaar was deze al vertrokken zonder iemand mee te nemen. Gelukkig konden we goedkoop met een andere bus mee, die ons vlakbij een skytrain station afzette. Vanuit hier konden we makkelijk naar de familie waar we zouden verblijven. Deze familie hadden we in Laos ontmoet tijdens onze tweedaagse trekking en hadden ons uitgenodigd om bij hen te verblijven. De familie bestond uit een moeder en twee dochters met een schattige hond, die oorspronkelijk uit Engeland kwamen. De dochters hebben echter nooit in Engeland gewoond, aangezien ze beide in Dubai zijn geboren.
Na rustig te zijn op gestaan zijn we wederom met de skytrain naar het centrum gegaan. Hier bezochten we het nationale museum die erg goed opgebouwd leek te zijn, maar eigenlijk heel verwarrend was. Daarnaast kreeg je er een auditour bij die veel te veel informatie gaf. Er was ook een tijdelijke expositie " Genesis" van Sebastiao Salgado die prachtige foto's weergaf van onaangetaste natuur en bevolkingsgroepen. Toen we het museum uitliepen regende het kneiterhard, dus besloten we maar een middagje rust te nemen. We hebben een hele gezellige middag op de bank met de familie gehad en het was heerlijk om weer eens een homecooked maaltijd te hebben.
De dag van de 12-uur durende citytour. We begonnen bij Marina Bay, met zijn bekende skyline en schipgebouw (drie enorme gebouwen met daarboven op een schip), vervolgens via de koloniale gebouwen naar een uitgestorven Chinatown. Na de lunch richting Orchid street met zijn tientallen super dure winkelcentra om vervolgens naar Little India te gaan en daar te eten. 's Avonds zijn we weer terug gelopen naar Marina Bay om de skyline by night te zien en het schipgebouw op te gaan. Helaas waren we niet fancy genoeg gekleed dus kwamen we de bar niet in, en de gewone tickets waren onbetaalbaar. Aan het einde van de dag was onze conclusie dat Singapore eigenlijk vor 80% uit winkelcentra bestaat maar in vergelijking met alle andere grote Aziatische steden was het wel een mooie sfeervolle stad.
De laatste dag gingen we naar de dierentuin waar de apen vrij rondslingeren in de bomen en er echt hun best is gedaan om de leefruimtes zo natuurlijk mogelijk te maken. Daarnaast hadden ze heel veel soorten dieren en was het een sfeervol park. Later op de middag met z'n vijfen gezwommen in het zwembad dat bij het apartement hoorde. Na nog een gezellige avond namen we afscheid van de familie en vertrokiken in alle vroegte richting het vliegveld naar Sumatra.

Hier laten we het weer even bij! Tot de volgende (en laatste!) keer!

Smakkerds,
Steef en Mal